The car boot is open, things being put inside the car. Coats, hats, gloves. We stop just once before arriving at the henge, a petrol station, coffee shop. Parking space just on the side of the road, used condoms, assorted plastics surround the black bin-liner flaps in the wind. The church is overwhelmed by the circle, A rectangle of sky framed by the tower. To the yew trees, adorned with memories. We stop to buy a take away.

هیچ دنباله ای به دنبالش نیست. ستاره ای که فروسوخته است. مدت ها بود به سراغ این وبلاگم نیومده بودم. وبلاگی که یک زمانی خیلی باهاش سرگرم بودم وزمان زیادی براش می گذاشتم. اما در یک هفته اخیر فیل ام یاد هندوستان کرد و دوبار به اینجا سر زدم. و کلی اینجوری شدم - -.